परपीडक चाहिदैन।

मेरो गन्तव्यमा नपुर्याउने त्यो सडक चाहिदैन,  
चाहे आफन्त नै किन नहुन्, परपीडक चाहिदैन। 

म स्वाभलम्बी छु, आफ्नो कर्म आफैं गर्छु,
तिमीबाट आशै गर्दिनँ, त्यो नाता रगत चाहिदैन।

जब नीयतमा खोट हुन्छ, प्रतिष्ठामा आँच आउँछ,
जिउनुमा त परै जाओस्, मरेको बखत चाहिदैन।

न खोजेथे तिम्रो साथ कहिल्यै, न गुहार मागेथे,
यदि तिम्रो स्वार्थ रहेछ भने, भो! मदत चाहिदैन।

मिहेनत मेरो सङ्गी हो, आँट मेरो अस्त्र,
मलाई नछुनु, नचलाउनु, तडकभडक चाहिदैन।

मलाई मेरो छायाले मात्रै साथ दिए पुग्छ,
पाइलैपिच्छे छुरा घोप्ने, मलाई सङ्गत चाहिदैन।

मेरा सपना बिउँझाउने, संघर्ष नै मेरो ऊर्जा हो।
मलाइ म नै रहन देउ, तिमी फगत चाहिदैन ।

ज्योति अनिश्चित
२०८१ -११-२५