अप्रेषित प्रेमपत्र।

शिखरतिर लम्किएका तिम्रा हरेक पथहरु।
खातिर पाउनु उदारता र निष्ठाका पदकहरु।

अचेल म मौन बसि हेर्छु अप्रेषित प्रेमपत्र
धिरजकी प्रतिमुर्तीलाई कोरिएका खतहरु।

काहाँबाट उठ्ठान गरूँ गुम्सिएका भावना म
रिक्त रह्यो अभावमा सुवाश र मधुरसहरु।

समर्पण
ज्योति अनिश्चित
2076-11-16

प्रभातमा उसको।

विश्वको तुला हलुको हुन्छ साथमा उसको।
स्वर्णिम पलानुभुती हुन्छ आभाषमा उसको।

क्या मिलनसार, मायालु व्याक्तित्व छ यिनको
सेरोफेरोमा हुँदा हर्षित हुन्छु खासमा उसको।

न कहिल्यै द्वेष राख्छन् न कहिल्यै रिसाउँछन्
पौरखी छन् सायद खुसी छन् ललाटमा उसको।

डेग दृढ भइहोस् सत्कर्ममा, शुभकामना छ मेरो
लक्ष्य पुर्ण भएको सुन्न पाउँ हर प्रभातमा उसको।


समर्पण
रचना ज्योति अनिश्चित।
2076-11-14

महफिल भने थिएन।

निष्ठुरीलाई भुलाउन हजुर मुस्किल थिएन।
दिन्थे तिमीलाई तर आँफैसँग दिल थिएन।

निर्मोहीले छियाछिया पारी छुरा रोपेर गई
मुटुभित्र पोलेपनि आँखा टिलपिल थिएन।

आकृति आँखैमा सिमित, म बन्द कोठाभित्र
दुनियाँ दुर भयो सिवाय याद धुमिल थिएन।

मेरा लागि पहिले ताली र वाहवाह सुनिन्थ्यो
अहिले एक्लै गाएछु त्यहाँ महफिल थिएन।

ज्योति अनिश्चित
कनपा 1
2076-11-11

हाम्रो संस्कार हो।

हर कामको लागि घुस दिने, फोहोरी हाम्रो संस्कार हो।
बाआमाको गुण सर्छ नि! छोराछोरी हाम्रो संस्कार हो।

बाको गोजीको पैसा हुँदै परीक्षामा चिट पनि  सारेको हो
दुवो र फुल त द्रिष्टान्त हुन् हजुर, चोरी हाम्रो संस्कार हो।

मान्छे आफु प्रगति गर्दैन अरुको सफलताको डाह गर्छ
आङ्गैको भैसी लुकाई, खोज्नु जोहोरी हाम्रो संस्कार हो।

तिमी सत्तामा छौ वा सत्ताधारीका नातेदार हौ भने निर्भय
आसेपासेको भरमा गरे हुन्छ, मनपोरी हाम्रो संस्कार हो।

रचना ज्योति अनिश्चित।
2076-11-10

नामेट नाम कुँदिएछ।

मुगाको माला, सुनको शिरबन्दी चाहिन्न भन्छिन्।
नामेट नाम कुँदिएछ, चोखो माया पाइन्न भन्छिन्।

दलिन मेरो उज्यालो भएको छ उनको आगमनले
हासो आँशु हो जीवन, झुटो वाचा खाइन्न भन्छिन्।

लहरिने केशराशी, हिमाल बिर्साउने दन्तलहर छ
प्रेम आँफै हुन्छ रे,  माया लाउन धाइन्न भन्छिन्।

समर्पण
रचना ज्योति अनिश्चित।
2076-11-07

त्यो बेला।

जब भरोषा रहेन तिमीमा त्यो बेला।
लाग्छ बस्याभए परिधीमा त्यो बेला।

म आँफैमा यति धेरै टुट्ने थिइन होला
तिमी नभैदेकोभए छातीमा त्यो बेला।

लाग्थ्यो संसारमा तिमी उस्तै प्रेम गर्छौ
म जस्तै थिए गल्लीगल्लीमा त्यो बेला।

प्रेमको पहिलो अनुभव तिमी जो थियौ
थिएन कोहि अरु जीन्दगीमा त्यो बेला।

सायद कैद थियौ मुटुमा कैदमुक्त गर्दिएँ
मनमा बस्थ्यौ अनि परेलीमा त्यो बेला।

चोखो प्रेम थियौ र पो बिर्सन गाह्रो भयो
सम्झन्छु आउँथ्यौ हर सपनीमा त्यो बेला।

एउटा भुल गरेछु तिम्रो विकल्प खोजिन
विछोड भनिथ्यो होला लेखनीमा त्यो बेला।

समर्पण
रचना ज्योति अनिश्चित।
2076-11-07

समर्पण मेरो भो।

जिउने अनि मर्ने तिमीसँगै प्रण भो मेरो।
नियालेर हेर आफ्नै नयन दर्पण भो मेरो।

तारा जुन पनि फिका लाग्छ सगर सारामा
उषाकिरण तिमीः जीवन समर्पण भो मेरो।

प्रेमभाव फैलिरहोस् नरहोस् घृणा भावहरु
ति रसरङ्गलाई समेटी गजल अर्पण भो मेरो।

समर्पण
रचना ज्योति अनिश्चित।
2076-11-06

क्षमायाचना ।

गिरफ्तारी भो आफ्नै वोलीवाणको।
तारिफ्दारी भो हत्केलाको प्राणको।

सुसाएर वग्यो पवन के सन्देश ल्यायो?
बेखबर भएँ हृदयमा रोपिएको काँडाको

दिलाइदेउ प्यारी जिनु मनको स्वच्छता
नरहोस् तिक्तता विन्ति ज्योति खतिवडाको।

समर्पण
ज्योति अनिश्चित
2076 -11-4