भाउजुलाई जन्मदिनको शुभकामना।

ए भाउजु! तपाइलाई एकाविहानै सबेरै शुभकमना।
लिएका लक्ष्य सबै पुरा हुन्, झन् धेरै शुभकामना।

नारी गुण सबैले सम्पन्न मेरी प्यारी भाउजु एलिनाको
निकट रहन पाउँ सँधै आत्मिय सम्झेरै शुभकामना।

रौनक छाएको छ हाम्रो घरमा तपाई जो आएपछि
लागुन् दुख कष्ट टाढाटाढा मनबाट चाहेरै शुभकामना।

समर्पण।

२०७७-०८-१७

प्रेम असिम हुन्छ।

सुनाखरी फुल्दाखेरी जसरी वन रङ्गीन हुन्छ।
जति तिमी बोल्दै जान्छौ नि प्रेम असिम हुन्छ।

तारिफ कसरी नगरौ म जब निमेशमै प्रेम भयो
भग्नावशेष प्रेमदरवारको निर्माण नविन हुन्छ।

टहरो एउटा पाएँ मैले घाइते मुटुलाई बिसाउने

ट्याक्कै मिल्यो मन र पो नजर लवलिन हुन्छ।

राखेर सुजु तिमीलाई दिलभित्र हिफाजतसँग
ईश्वर साक्षी राखी दिएँ मुटु तिम्रै अधिन हुन्छ।

रचना-ज्योति अनिश्चित।

समर्पर्ण।

२०७७-०८-१५

मुस्कान हेरी तिम्रो ।

बहुत तारिफ गरुँ लाग्यो मुस्कान हेरी तिम्रो ।
बिछट्टै सुहाउदो लाग्यो दन्तबथान हेरी तिम्रो ।

ताराको टुक्राझैँ लाग्यो तिम्रो तेजस्वी चक्षुहरु
रुवाझैँ कोमल लाग्यो जिउ ज्यान हेरी तिम्रो ।

पाषण पनि पग्लिन्छ होला तिम्रो न्यानो स्पर्शले
खेर जाला शब्द तारिफ लबजज्ञान हेरी तिम्रो ।

ती फुल्बुट्टे पहिरनमा निस्चलताको सृङ्गारले
सगरकी पुतलीझैँ लाग्यो ध्यान हेरी तिम्रो । 

कस्तो होस्?

निहारेर तिमीलाई मेरो रवि उदाओस्।
सृङ्गारेर तिमीलाइ मेरो रात निदाओस्।

स्वयं पौडिन पाउँ तिम्रो नयनसागरमा
मेरो मुटुले तिम्रो मनभित्र चिहाओस्।

तिम्रो सेरोफेरोमा म रहिनछु भनेपनि
मेरो यादले नि तिम्रो क‌ष्टहरु हराओस्।

तिमीलाई छोइ वहने पवन वन्न सकुँ
मेरा चाहाना त्यही हावाले बताओस्।

तिम्रो मुहारको रङ्ग कहिलै फिका नहोस्
परेलीका ‌मोतिहरु आँखाभित्रै विलाओस्।

सामिप्यतामा हाम्रो अधर मिलेपछि अनि
जुनले डाह गरि रश्मी पनि लुकाओस्।

नोभेम्बर १५ २०२०

ज्योति अनिश्चित।

सावित गरिदेउ।

मिथ्या मेरो प्यार हो भनि सावित गरिदेउ।
मैले जस्तै तिमीले घरमा वातचित गरिदेउ।

जसरी म तिम्रो खातिर दृढ भइदिन सक्छु
त्यसरी त्यो मुटुभित्र मलाइ सिमित गरिदेउ।

प्रेम र लडाइमा जे पनि जायज हुन्छ अरे
त्यसैले त प्रेमको हारलाइ नि जीत गरिदेउ।

सानु प्रेम र भरोषा अरुलाइ दिँदा बढ्ने हो
मेलै झै तिमीले पनि प्रेम समर्पित गरिदेउ।

म बाआमा रिझाएर सिउँदो भर्न सक्छु भने
तिमीले नि तिम्रो तर्फबाट सुनिश्चित गरिदेउ।
 
समर्पण
रचना- ज्यति अनिस्चित।

 

आजभोलि।

प्रत्येक  मुहारमा तिम्रो रुपरङ्ग देख्छु म आजभोलि।

शितल आभाष हुने तिम्रो याद समेट्छु म आजभोलि।

कारण के थियो कुन्नि तिमीसँग औधी धेरै नजिकिएँ।
पाएभने एकान्त तिम्रोबारे गजल लेख्छु म आजभोलि।

ठम्याउन सकिन हामी कति नजिक कति टाढा भयौ
कल्पनामा मिनिस्कटमा आएसी भेट्छु म आजभोलि । 

हुन सक्छ।

विज्ञानले पनि नजानेको वेदमा ज्ञान हुन सक्छ।
ज्ञानी कहलाएको मान्छे नि बेइमान हुन सक्छ।

म भने नित्य मायाको अनुभुति दिलाउन खोज्छु
सायद आभाष हुँदो हो या अन्जान हुन सक्छ।

तिम्रो व्याक्तित्व, वोलीवचनले नै फिदा भएछु म
तिमीले टेकेको भुमी पनि मेरो सिरान हुन सक्छ।

केहि पाउनका खातिर केही गुमाउनुपर्छ भन्छन्
के त्यागिदिँदा तिमी मेरी भन्ने भान हुन सक्छ?

सम्झनामा।

सम्झनामा आयौ तिमी अनि उनको याद आयो।
मित्था लाग्छ प्रेमका कुरा, वैगुनको याद आयो।

नाम तिम्रो उस्तै अनि आत्मिय पनि तिमी जस्तै
खाली भयो मुटु, आँखा-मनसुनको याद आयो।

तुलना गर्थे स्वयंले तिमी आकाश म धरती भनी
न भेट्न सक्ने न छुन, त्यहि जुनको याद आयो।

समर्पण
रचना- ज्यति अनिस्चित।

पाउँ सानु।

तिमी मेरी हुन्छौ भन्ने आसमा रमाउन पाउँ सानु।
तिम्रो  खुसीयालीमा म हर्ष  मनाउन  पाउँ  सानु।

दिनभरीको काम र थकानले तिमी पनि गल्दि हौ
तिमीसँगै वार्तालाप हुँदाहुँदै निदाउन पाउँ सानु।

तिमी यति प्यारी छौ कि तिम्रो स्पर्शमा नशा छ
तिम्रै काखमा सुतेर तिम्रो हात समाउन पाउँ सानु।

प्रत्येक दिन अंश अंश गर्दै महिना अनि वर्ष बितोस्
तिमीसँग यसरी नै  जीन्दगी कटाउन पाउँ सानु।

म एक्लो अपुर्ण छु मेरो आधा पाटो तिमी बनेर
स्वयम्वरको फोटोलाई भित्तोमा सजाउन पाउँ सानु।

समर्पण।
रचना अनिश्चित।

मितिनी ज्यू ।

समाल्नेछु तपाईंको साथ अनि प्यार मितिनी ज्यू ।
चिनजनी छोटो तर आत्मिय व्यहभार मितिनी ज्यू ।

तार्किक बोली, हँसिलो चेहेरा र सहृदयी तपाईं
सेवा गर्न तत्पर, अत्यन्त मिलनसार मितिनी ज्यू ।

डाह गरुन् फुल्-वासनाले हाम्रो आत्मियता देखि
ईश्वर सदा दाहिने रहुन् सदावहार मितिनी ज्यू ।

समर्पण ।
 

मुटु झिकी दिएपछि

 नियम मिची दिदी छोडी बहिनिलाई रोजेपछी ।
रुमाल चिनो दिएर प्रस्ताव राख्न खोजेपछी ।

तारा जुन झार्छु भनि झुट्टा कसम खाँदिन 
तिमीसँगै जिउने मर्ने  यो मनले सोचेपछी ।

वारी वर पारी पिपल विचैमा देवीथान भाकेर 
रिक्त यो दिलमा सानु तिम्रै प्यार रोपेपछी ।

कसरी पो हुन्न भन्थ्यौ मुटु झिकी दिएपछि
प्रस्ताब राखी हातमा तिम्रो नाम खोपेपछी । 

समर्पण 
रचना- ज्योति अनिश्चित ।
 

निस्चितता दिलाउनु सपनीमा ।

पर्खेर बस्छु राती राती आउनु सपनीमा ।
विनास्पर्श मलाई छोइ हराउनु सपनीमा ।

त्रासदीपूर्ण अन्धकार थियो तिमी नहुँदा
भरे राती जुन बनि उदाउनु सपनीमा ।

न्यानो मायाको अभाव सायद अब हुँदैन
डाकेर तिम्रै नाम फेरी कराउनु सपनीमा ।

रिक्त मेरो दिलमा तिम्रै दस्तखत छ सानु

अनिस्चितलाई निस्चितता दिलाउनु सपनीमा ।

----समर्पण्----
रचना -ज्योति अनिश्चित

तिम्रो व्यहभारिक विद्वता ।

सृष्टिमा विरलै पाइन्छ तिम्रो जस्तो निस्चलता ।

जगतमै भिन्न तिम्रो व्यक्तित्व पाइन्नौ जतातता ।

नारीगुण सम्पन्न मृदुभाषी र सहनशिल तिमी
रित्तिन्न प्रेमसागरबाट प्रेमभाव वहन्छ कताकता ।

मागेर मिल्ने भए यदी तिमीजस्तै माग्थे बरु
लच्छिनकी देवी घरमा, हुँदा मात्र सम्पन्नता ।

खरीले कोर्न सक्दैन न धुनले सक्दछ गुन्न 
तिम्रो महिमा भन्न सक्छ जो हुन्छ सामिप्यता ।

वरपर कोही नहुँदा आफ्नो, तिम्रो साथ हुन्छ
डाह कसैले नगरुन तिम्रो व्यहभारिक विद्वता ।

----समर्पण्----
रचना -ज्योति अनिश्चित
 

यो कस्तो बबिता ?

 एकै दिनको सामिप्यता यो कस्तो बबिता ?
बढ्यो मनको ब्यहग्रता यो कस्तो बबिता ?

अस्तिसम्म कोहो ? आज आफ्नै लागिराछ
कसरी भयो आत्मियता यो कस्तो बबिता ?

विछिप्त एउटा मनले त्यस्तै मन सुनिदिन्छ
पोखिएछु म जतातता यो कस्तो बबिता ?

थाहा छ तिमीभित्र नि प्रश्नहरु तेर्सिएछन्
मेरो बारेमा उत्सुकता यो कस्तो बबिता ?

तिमीलाई थोरै चिने र धेरै जान्न मन भयो
मेटाउनु छ कौतुहलता यो कस्तो बबिता ?

तिमीसँग बोल्दा लाग्यो छुटेको संघी पाएँ
तिमी भैदिए सम्पन्नता यो कस्तो बबिता ?

म झापाबाट कर्णचक्षु चितवन पठाको छु
पाओस् कामले पुर्णता यो कस्तो बबिता ?

समर्पण।
२०७७-असोज २१ प्रात १:५५ 

तिमी हुँदा।

बढोस् दिलको धड्कन तिमी पासमा हुँदा।

बिना तार मिलोस् मन तिम्रो आशमा हुँदा।

तारा जुन फिका लागोस् धरती शुन्य होस्
तिम्रो साथ छुटे सानु, तिमी खासमा हुँदा।

वारी म पारी तिमी जीवनमा कैलै नहोस्
रिक्तता पुरा हुन्छ मेरो तिमी साथमा हुँदा।

समर्पण।
रचना अनिश्चित। 

यस्तो होस् जीवन।

सरल रहोस् तिम्रो जीवनका पाटाहरु।
वृद्दि होस् उल्लास हराओस् सन्नटाहरु।

दियोसरी दिप छर्नु उदाहरण वन्नु तिमी
ढलपल नहोस् तिम्रा सहृदयी वाचाहरु।

कामना मेरो तिम्रो खुसी अनि दीर्घायुको
ललाट चम्कियोस् खुलुन् सबै बाटाहरु।

समर्पण
असोज 3 -2077

ज्योति अनिश्चित।।

कामना मेरो।

सोचमा एउटा यथार्थमा अर्को नहोस् बरु।

नुहिने वृक्ष जस्तो भैदिउन् व्यहभारमा चारु।

न्यानो माया र विश्वास बाहेक केही चाहिन्न

यौटै हुन्छ जीवन सानु तिमीसँगै जिउँ-मरुँ।

पाइला सारेर सँगै, निहार्नु छ सुन्दर संसार

नेत्रपटलमै राख्नेछु प्रिया, अरु के पो गरुँ?

भदौ 18- 2077

ज्योति अनिश्चित।

नित्य बोलुँ लाग्यो।

मन कति सफा अनि कञ्चन पाएँ तिम्रो।

नित्य बोलुँँ लाग्ने बोलीवचन पाएँ तिम्रो।

ताजमा लाज राखि सुन्दर अनि शुशिल

सितारा झैँ चम्किलो नयन पाएँ तिम्रो।

टौवा अनि धरहराबाट पनि नियालेर हेरेँ

लाखौमा एक अनमोल रतन पाएँ तिम्रो।

समर्पण

ज्योति अनिश्चित।

कनपा 1

2077-05-17

किन होला?

प्रत्युत्तरमा हुन्न भन्ने जवाफ किन होला?

तिम्रो समर्पण देखेर रवाफ किन होला?

क्षार तिमी भयौ म अम्ल बनेपनि किन

भएन लवण, विरोधाभाष किन होला?

ट्याक्क मिलेको जोडी कस्तो हुन्छ भन

टड्कारो भो मतभेद टकराव किन होला?

राखेर विश्वास र भरोषा असल साथी बन्नेछु

इशलाई साक्षी राखेनि लगाव किन होला?

समर्पण

ज्योति अनिश्चित।

कनपा 1

2077-05-17

मोक्षप्राप्ति मोनुलाई ।

मोक्षप्राप्तिको सुखानुभुती प्रवाह हुन्छ मोनुलाई ।

निष्तेज हुन्छ जलबायु नि थाहा हुन्छ मोनुलाई ।

काम, क्रोध, आवेग सारा बसमा पार्न सक्छिन्

ओझेलमै रमाउँछिन् एक्लो चाह हुन्छ मोनुलाई ।

झाङ्गिएर जाओस तिम्रो मेरो आस्था भरोषाहरु

आँ गर्दा अलङ्कार बुज्छिन राह हुन्छ मोनुलाई ।

ज्योति अनिश्चित ।

वि सं २०७७ श्रावण २७

शब्द समर्पण

समिकरण जिन्दगीको सहिष्णुताकी पार्याय तिमी ।
मिलनसार मृदुभाषी अनि वैरीको सजाय तिमी ।

पाएर ज्ञान सबै तर एकनासको व्याहभार तिम्रो
कारुणिक दिल सफा गरेँ मनको सफाय तिमी ।

रहरको फुल, चक्षुको भुल भुलाउन नसके पनि
किन्तु परन्तु मेरो आस्था दृढ राख्ने उपाय तिमी ।

ज्योति अनिश्चित ।
समर्पण
वि सं २०७७ श्रावण २७ 

बोल्ने लत भएछ।

सम्झिँदा बोलेको तीन दिन मात्र अवगत भएछ।
म्हेफिलको नशाझैँ तिमीसँग बोल्ने लत भएछ।

झट्ट विश्वास लागिहाल्दैन कसैसँग तिमी अपवाद
नारी तिमी ममताकी खानी मेरो अभिमत भएछ।

सानु भएनि मजबुत भयो विश्वासका गाराहरु
पहिले अहङ्कारी लाग्थ्यौ पछि परिणत भएछ।

कोरेको एउटा पत्र दिलभित्र प्रेषण गर्न पाइन
टारिदिएँ पछि  प्रेमभावनाहरु जुन फगत भएछ।

समर्पण
2077-04-05

के थियो र?

के थाहा हुन्छ भन तकदिरमा के थियो र?

के दाग देख्यौ त्यहाँ तस्विरमा के थियो र?

जब सुने तिम्रो राय गुन्जन अवाक भएँ कि

फोटो हेरी नकार्नु पर्ने आखिरमा के थियो र?

फुलको भाग्य हो सजिन मण्डप वा घाटमा

पवित्र हुन्छ फुल सदा मन्दिरमा के थियो र?

म प्रथम हुँदा लाएँ मरेसी नि लगाइदिन्छन्

रुप रङ उहि हो भन अविरमा के थियो र?

तिमीे वाँधियौ होला वाचामा म सुन्यतामा

बन्धन उहि हो भन जन्जिरमा के थियो र?

समर्पण।

2077-03-29

झुटको खेती।

वालुवाको महल हुन्छ खेती झुटको।
कतिञ्जेल टिक्ला देखीदेखी झुटको।

एउटालाई लुकाउन हजार बोल्नुपर्ने
मानौ बाँकी भए अनि साक्षी झुटको।

म घृणा गर्छु जो सत्यलाई निमोठ्छ
आँफैले तला थपेँ जगमाथि झुटको।

म यस्तो दोधारमा परेको छु कि हेर
आँफैले जन्म दिएँ भएँ दासी झुटको।

काव्य आउँछ भन्ने सामर्थ छैन नानी
आँखा रसाउँछन् बग्छ पानी झुटको।

समर्पण
2077-03-21

मिथ्या कथा कसरी भनुँ?

रचेर कहानी एउटा मिथ्या कसरी भनुँ?
विना सार र अस्तुको कथा कसरी भनुँ?

नामेट तस्विर कुँदियो बहिनी मेरो मुटुमा
खण्डित गरी आफ्नै ब्यथा कसरी भनुँ?

तिम्रो मप्रतिको स्नेहभाव भरोषा र प्रेमले
वचनवद्द भए नानी मत झुटा कसरी भनुँ?

डाडापारी तिमी चम्किनु वारीबाटै हेरौला
म जेलिए लहराहरुमा यता कसरी भनुँ?

समर्पण
2077-03-20

सपनाको कुरा।

जब सामिप्यतामा फाटो आउने प्रसङ्ग भयो।
मलाई भने बेग्लै खुसीयालीको तरङ्ग भयो।

मलै उसलाई चिनीन उसैले पहिचान गरेछ
सुनाइदिएँ रामकहानी अनि ऊ झसङ्ग भयो।

मैले एक्लै हिजोको साँझ मातिने निर्णय गरेँ
कताबाट झुल्कियो मेरो लागि ब्रह्माण्ड भयो।

साथै बस्यौ दुईजना सरावको घुट्को लिँदै
बार्तालाप हो त्यही सम्बन्धको मसङ्ग भयो।

मध्यरातमा बोतल रित्तियो गन्थनहरु पनि
"ला चिया" यो बाणीले सपना भङ्ग भयो।

ज्योति अनिश्चित।
2077-03-15

Enough is Enough!

नगरेकोलाइ गरेन भन्न नि नपाउने मेरो देश।
सरकारलाई घच्घच्याउदा समाउने मेरो देश।

दस अर्बको खर्च पारदर्सिता खोइ सरकार
भ्रष्टचारमा शिर्ष स्थानमा अाउने मेरो देश।

नेपाल निक्कै सम्पन्न र शक्तिसाली छ नि
करोडौको कार्पेटमाथि रमाउने मेरो देश ।

अत्ति भो है सरकार Enough is Enough!
वोल्न पनि नदिइ  बन्दी बनाउने मेरो देश।

जुन 19 2020
ज्योति अनिश्चित।

तिम्रो प्यार भिन्न।

कयौँ साथीसंघीहरुमध्ये तिम्रो अनुहार भिन्न।
ल्याउँला तिमीलाइ यादकोसेली विचार भिन्न।

पक्कै पनि त्यो दिलसँग यो दिलको नाता छ
नाकाबन्दि नभैदि‌‌ए भेटिन्थ्यो सरोकार भिन्न।

सुने तिम्रो सारा व्यथा असह्य भो मलाइ पनि
न्यानो मायाको बदली तिमीलाई व्यहभार भिन्न।

दाखिला गर्नुपरे यदि गरुँला विश्वास र भरोषा
सहनशिलताकी प्रतिमुर्तीलाइ तिम्रो प्यार भिन्न।

समर्पण अनिश्चित
2077-03-03

मिथ्या रहेछन लागेका कुरा।

सिसाकलमले लेखिदैन सिम्रन तिम्रो सम्पन्नता

मधुरिमा वचनमा र व्याक्तित्वमा लालित्यता।

रसिकहरु धेरै होलान् ति‌‌म्रो रुप र सौन्दर्यको

न‌यनमा पाएँ मैले खास विस्वास र निशचलता।

सारै अहंकारी लाग्थ्यो पहिले सायद झुटा थिएँ

परन्तु हैन रैछ मिथ्या भए भएपछि सामिप्यता।

कोसौ टाढा रहेर के भो? मनभित्र अटाइँदिए

टाढा नहुनु है कहिल्यै तिमी गर अब प्रतिबद्दता।

समर्पण

रचना : ज‌योति अनिश्चित।

2077-03-01

अञ्जलीलाई आभाष।

जानी नजानी गल्ती भए माफी हुन्छ नि।

म अफ्ट्यारोमा परभनेे इन्साफी हुन्छ नि।

तिमीलाई ठेस लाग्नै दिन्न आँखै चिम्लेपनि

यदि म लडे भने प्रिया बैसाखी हुन्छ नि।

जीवनमा कहिलै तिमीलाई एक्लै बनाउँदिन

यदि एक्लै परेँ जगतमा साथी हुन्छ नि।

तिम्रो निश्चलता अनि बिस्वासको भरोसामा

अलि चन्चल छौ सानु सावधानी हुन्छ नि।

तिमीलाई बन्द नयनमा आभाष गराउन सकुँ

मेरो अठोट भन प्रिया आसानी हुन्छ नि।

पत्थर हुन्छ जीवन।

असिमित भए चाह बर्बर हुन्छ जीवन।
न्यानो साँचो मायामा उर्वर हुन्छ जीवन।

जसले छुट्याउँछ सहि र गलत बाटाहरु
लीए लक्ष्य शिखरको प्रखर हुन्छ जीवन।

भरिलो हुन्छन् गह पश्चताप गर्नेहरुको
न्याउरी मारी पछुतो बन्जर हुन्छ जीवन।

डाको छोडी रुनुको नि अर्थ रहन्न सानु
रित्तिएर भावनाहरु पत्थर हुन्छ जीवन।

समर्पण
रचनाः ज्योति अनिश्चित।
2077-02-30

स्वयं हारेर आएँ।

माया गर्ने मुटु काटेर अनि बारेर आएँ।
दुख्छ नि मन दुख्दैन भनि टारेर आएँ।

बिस्वास अनि भरोषा नदिलाएको हैन
उनको जिदका अघि स्वयं हारेर आएँ।

प्रेममुना भर्खर पलाउन लागेको थ्यो
पाउलिनु अघि भाँचेर अनि मारेर आएँ।

निस्वार्थ मायामा पनि कसि लाउनुपर्ने
नपलाओस् भनि बन्जरमा सारेर आएँ।

जस्तो रोप्यो त्यस्तै पाइन्छ भन्थ्यौ नि
अरुको नजरमा आँफैलाइ झारेर आएँ।

समर्पण
रचनाः ज्योति अनिश्चित।
जेठ 13 2077

गयौ पाहुना बनेर।

टुसायो बिज बनि प्रेम, भाँचियो मुना बनेर।
खुसी आउँछ भागा बनि, दुःख गुना बनेर।

महत्व पनि यति सारो घट्यो कि जिन्दगीको
सन्तुष्टी मिल्छ चरेस बनि जान्छ दुना बनेर।

जीन्दगीको वृतमा जहिल्यै केन्द्रमै खोजिरहेँ
वृतले छक्याइदियो मलाइ अदृष्य कुना बनेर।

तिमीसँग बिताएका प्रत्येक पल सम्झिन्छु
आयौ बस्यौ आदत बनि गयौ पाहुना बनेर।

कहिलेकाँहि त यस्तो लाग्छ जिन्दगीलाई
बसमा पार्दिउँ कि? मन्तर अनि टुना बनेर।

ज्योति अनिश्चित।
2077 जेठ 13
प्रात 6:42 बजे।

कसरी होला।

मनमा चिसो कसरी पस्छ होला?
मनभित्रै मान्छे कसरी बस्छ होला?

सपनामा सजाएर यादमा छ जो
उसैको नजरमा कसरी खस्छ होला?

सबैबाट टाढा रहेनि तिमीबाट सकिन
तिम्रो अंगालोले कसरी कस्छ होला?

आँफै मलजल गरि हुर्काएँबढाएँ जो
त्यही पिरिमले कसरी डस्छ होला?

समर्पण
ज्योति अनिश्चित

त्यसैले मनपराएँ।

थोरै जाने अतित लाखमा सय त्यसैले मनपराएँ।
मसँग लागेन राख्यौ कुनै भय त्यसैले मनपराएँ।

तिम्रो चन्चलता, निश्चलता अनि प्रस्टविचारले
गर्यो मनमा प्रेमपालुवा उदय त्यसैले मनपराएँ।

मैले सारा मनका कुरा भने तिमीप्रति तिमीलाइ
मन पर्यो तिम्रो अनुनयविनय त्यसैले मनपराएँ।

हरेक कुरामा सकरात्मकता छ मन नपरे पनि
गर्यो प्रेमको दौडमा विजय त्यसैले मनपराएँ।

भन्छौ नि प्रेम गर्दिन अब मन मरिसक्यो भनेेर
हेर एकफेेर प्रेमको सन्चय त्यसैले मनपराएँ।

तिमी हुन्छ भन युनि औरिकल-भेन्ट्रिकललाई
बनाउँछु आलिसान प्रेमालय त्यसैले मनपराएँ।

समर्पण
रचनाः ज्योति अनिश्चित।
मे 24 .2020

वुवाको नजरमा।

युगले नबिर्सिने किर्तिमान राख्नु छोरी।
निडर-सहासीको पहिचान राख्नु छोरी।

काम यदि तिम्रो भए औलाहरु नउठोस्
लुब्ध हुनेे खालको इमान राख्नु छोरी।

इराधा सँधै कन्चन होस् बगेको पानीझैँ
टेवा होस् विकासमा ज्ञान राख्नु छोरी।

लच्छिनकी देवी मेरो घरकी रश्मी तिमी
तेज आँखा र तिक्ष्ण कान राख्नु छोरी।

ज्योति अनिश्चित
21 मे 2020

एउटा ढुङ्गाले छालको विकास गर्छ।

फगत एउटा ढुङ्गाले छालको विकास गर्छ।
एक दिनमा एक पल सरस्वतीले वास गर्छ।

स्वभावैले मान्छे अारिसे र इर्ष्यालु हुन्छन्
धोका दिन्छ स्वयं अनि साथको आस गर्छ।

आफ्नो प्रगती हैन अरुको दुर्गतिमा रमाउँछ
त्यसैले त खोजीखोजी सम्भाव्यता नास गर्छ।

थोरै लचिलो भई सहयोगि हात बढाउँछ भने
उसैको काँधमा चढ्छ अनि वदमास गर्छ।

ज्योति अनिश्चित
21 मे 2020

प्रेमको दरबारकी रानी।

सहनसशिल, मृदुभाषी, लजालु स्वभिमानी समी।
मिथ्या हुन् तिम्रा विरोधी, सत्यताकी खानी समी।

क्षार भए उनका रिपुहरु, अम्ल भइदिन्छिन् उनी
खगोलमा जस्तै दुःखमा नि मुस्कुराउने सानी समी।

रेसमझैँ मुलायम र सुकोमल छ उनको व्यहभार
लवलिन उनी मेरो प्रेमको दरबारकी रानी समी।

समर्पण
रचनाः ज्योति अनिश्चित।
2077-01-31

परिपक्क र प्रष्ट वक्ता।

सक्छौ भने तिमीजस्तै इमानी बनाइदेउ प्रिया।
परिपक्क र प्रष्ट वक्ता , ग्यानी बनाइदेउ प्रिया।

नातागोता कोहि हुन्नन् आफ्नो दुःख र पिडामा
सुरक्षित आफन्तबाटै सावधानी बनाइदेउ प्रिया।

वेखबर भएँ आँफैबाट दुनियाँबाट पर भाग्दा
दिपछरी प्रभातमा नौलो बिहानी बनाइदेउ प्रिया।

समर्पण
रचना ज्योति अनिश्चित
2077-01-29

अहो! कतै पाइन।

विनयका साथ प्रेम प्रस्ताव राखे र हारेँ।
निकट सम्झे परायलाई मुटु साटे र हारेँ।

तारो भएँ कि सायद म जुनको नजरमा
आधी हैन सम्पुर्ण गल्ती मेरै माने र हारेँ।

चारै दिशा तल र माथि अहो! कतै पाइन
यथार्थ नबुझी स्वयं सम्बन्ध बिगारे र हारेँ।

समर्पण

रचना : ज्योति अनिश्चित।
2077 बैशाख 26

तिमीजस्तै बनाइदेउ।

मोहनी छ वोलीमा व्यहभारमा मिठास।
निको तिम्रो बानीहरु मनभित्रको खास।

कार्यक्षेत्रमा अब्बल शिष्ट अनि संस्कारी
ओखती तिम्रो माया यदि भइदिए पास।

झारा भए तिम्रा संघीहरु तिमी अपवाद
तिमीजस्तै बनाइदिए पाउँनेथ्यौ स्यावास।

समर्पण

रचना : ज्योति अनिश्चित।
2077 बैशाख 25

तिम्रो अभावमा।

मनभित्र तिमीलाई तस्विरमा राखेर।
न्यानो मायाको जन्जीरमा राखेर।

जे जति बग्छ रक्तनलीमा सानु
सदैव सँगै वहने समिरमा राखेर।

खडेरीझै लाग्छ तिम्रो अभावमा
तिम्रो पीरहरु मेरो शिरमा राखेर।

वचन दिन्थे तिमीसँगै जिउनेमर्ने
डाकेर तिमीलाई मन्दिरमा राखेर।

समर्पण

रचना : ज्योति अनिश्चित।
2077 बैशाख 24

विवाहउत्सव एक नयाँ जन्मोत्सव।

सुरु हुन्छ नयाँ संसार सजाउनु छ पराय घर।
पराय नि आफ्नो हुने यो नयाँ जन्म हैन र?

जन्मै पाएको छोडी अँगाल्नुपर्ने पतिको थर
पराय थर स्वीकार्नुपर्ने यो नयाँ जन्म हैन र?

आफ्ना साथीसंघी छोडी जानुपर्ने अर्कै सहर
जन्मघरलाई छोड्नुपर्ने यो नयाँ जन्म हैन र?

कहाँ सजिलो होला सायद कुण्ठित होला रहर
पतिकै लागि बाँच्नुपर्ने यो नयाँ जन्म हैन र?


रचना : ज्योति अनिश्चित।
2077 बैशाख 22

किञ्चित खुसी।

संघीले नि बुझाएनन् न बुझ्न चाहेँ मैले।
मिथ्या भए वाचाहरु न उस्लाई पाएँ मैले।

पाएर पनि चोटहरु किन मान्दैन यो मन?
काचसरी टुट्यो दिल किन मन पराएँ मैले।

रङ्ग धुमिलहुँदै गयो सामिप्यता टाढा भयो
किञ्चित खुसीमा व्यर्थ दिल दुखाएँ मैले।

समर्पण

रचना : ज्योति अनिश्चित।
2077 बैशाख 21

नुतन बनाइ तिम्रो दिल।

अग्नि साक्षी गराएर तिम्रो सिउदो भर्न सके प्यारी।
नुतन बनाइ तिम्रो दिल चोखोमाया गर्न सके प्यारी।

पोखिदिन्थे मनका वह रङ्गाइदिन्थे प्रेमका पाना
खग्रास लाग्छ तिमी नहुँदा पासमै पर्न सके प्यारी।

रेशा, धमनी र शिराहरुमा तिम्रै नाम बगाइदिन्थे
लच्छिनकी तिमी, सँगै बाँचे अनि मर्न सके प्यारी।

समर्पण
रचनाः ज्योति अनिश्चित।
2077-01-18

निदरीमा मायाप्रेम ।

लवलिन छिन् उनी हरेक सन्ध्यामा उदाउँछिन्।
क्षणिकरुपमा आभष दिई प्रभातमा हराउँछिन्।

मिर्मिरेमा उषालाली र वर्षातमा सप्तरङ्गीधनुको
सुटुक्क रङ्ग चोरी श्रीङ्गारसामाग्री बनााउँछिन्।

वेलावेला निदरीमा मायाप्रेमका कुरा गरेपनि
दिवा स्वप्नामा सिमित तैपनि मोह लगाउँछिन्।

समर्पण
रचना: ज्योति अनिश्चित।
2077 बैसाख 16

परिश्रमी पाखुरालाई चुम्ने।

लक्ष्य दृढ उनको त्यो टाकुरालाई चुम्ने।
ताज भिरी परिश्रमी पाखुरालाई चुम्ने।

सुवास छरेर वरपर नविझाउने नानीमा
वेग वोक्छिन् पवनको, सुुरालाई चुम्ने।

दियोझै लक्षिनकी उनी ज्ञानज्योति छर्ने
रहनदिन्नन् केही अधुरा, पुरालाई चुम्ने।


समर्पण
रचना: ज्योति अनिश्चित।
2077 बैसाख 16

भुपु मायालुलाई पत्र।

तिमीले मारेकी थियौ मन अब जिवित गर्नेछु।
तिमीलाई उदाङ्गो पारेर अरुको हित गर्नेछु।

दर्जनौं खेल खेल्यौ सायद सबैमा जित्यौ होला
लाग्छ नेपालरत्नले तिमीलाइ सम्मानित गर्नेछु।

समय सँधै एकनास नरहला त्यसपछि त्यो खत
प्रेषक म प्रापक तिम्रै नाममा सम्प्रेसित गर्नेछु।

अदालतलेझैँ सम्पुर्ण प्रमाणहरु माग्छौ भनेपनि
ठुलै ढड्डामा यावत तथ्यहरु संचित गर्नेछु।

सुनेकै हौला एकदिन सबैको पालो आउँछ भनेर
मैले भोगेको दिनरातझैँ तिमीलाई भयवित गर्नेछु।

रचना: ज्योति अनिश्चित
2077-1-16

जन्मदिनको शुभकामना।

अनगिन्ती सफलताले चुमिरहोस् जीवनमा।
‌सुशान्ती र खुसियाली झुमिरहोस् जीवनमा।

पोहोरबाट एक वर्ष आजबाट असी कटोस्
खहरेजस्तै होस् रोदन घटिरहोस् जीवनमा।

रेला ठट्टा मजाक हाँसो कहिले कमी नहोस्
लवज मिठो सभ्यशिष्ट फुलिरहोस् जीवनमा।

समर्पण
रचना: ज्योति अनिश्चित
2077-1-15

अरुभन्दा भिन्न पाएँ।

जगतमा उनीलाई नजिकबाट चिन्न पाएँ।
रित्त‌ो निर्जन बाटोमा उनीसँगै हिन्न पाएँ।

नाता हाम्रो कस्तो भनुँ साथीभन्दा माथि
विश्वासिलो सम्बन्ध अरुभन्दा भिन्न पाएँ।

स्फटिकझैँ पारदर्शी करुणाकी प्रतिमुर्ती
टक्क सुने प्रेमकथा अनि मन खिन्न पाएँ।

समर्पण
रचना: ज्योति अनिश्चित।
2077 बैसाख 14

दिलको क्यानभास।

अनमोल रत्न लाग्छ मुंगाजडित थ्यो मेरो।
न्यानो आभाष अनुभुती हुने प्रीत थ्यो मेरो।

जुनीभर साथ दिन्छु, तिमी हारे, हार्छु भनेनी
तिमी हार्दा नियतीले बनाको जीत थ्यो मेरो।

म उन्न खोज्छु पिरतीको माला प्रेम संगालेर
सिद्दिएन प्रेमगुच्छा आकाश संचित थ्यो मेरो।

नामेट तस्विर कुँदिएछ आँखाको नेत्रपटलमा
दिलको क्यानभास खाली अनिश्चित थ्यो मेरो।

समर्पण
रचना: ज्योति अनिश्चित।
2020 अप्रिल 23

हेरिरहन पाउँ।

रहर मेरो तिम्रा नयन हेरिरहन पाउँ।
न्यानो तिम्रो अंगालोमा बेरिरहन पाउँ।

जुनीभर तिम्रो साथ वर माग्थे पउनेभए
खण्डखण्डमा सुखदु:ख फेरिरहन पाउँ।

नागबेली तिम्रो केशराशीझैँ प्रेमलहरामा
लहराबनि तिम्रो वरिपरी लहरीरहन पाउँ।

समर्पण
ज्योति अनिश्चित
2076-12-19

अतिरञ्जित नहोस् हाम्रो सम्बन्ध।

अतिरञ्जित नहोस् तिम्रो मेरो सम्बन्ध कहिल्यै।
स्वस्फुर्त बगोस् नशामा प्रेम नहोस् बन्द कहिल्यै।

मिथ्या होस् बाहिर चलेका अनावश्यक हल्लाहरु
ताज गाढाहोस् मिलनको नहोस् मन्द कहिल्यै।

रेला ठट्टा एक पाटो हो आँशु रोदन अर्को पाटो
ग्लानी हुने कुनै मोडमा नआओस् गन्ध कहिल्यै।

मिलनमा उज्याला लाखौ तारा उदाउन् आकाशमा
तिम्रो मेरो प्रेमसागरको नबिग्रियोस् छन्द कहिल्यै।

समर्पण
ज्योति अनिश्चित
2076-12-19

पौरखी तिमी सुरु।

सुकृत्य तिम्रो चारैतिर सदाबहार फैलिरहोस्।
रङ्गहरु झिलमिल जीवनमा प्यार फैलिरहोस्।

क्षान्ति तिम्रो अहो! साच्च नैै धरती हौ तिमी
पौरखी तिम्रो पौरख सुरु! संसार फैलिरहोस्।

डेग दृढ रहोस् तिम्रो लक्ष्यले शिखर चुमोस्
लवलिन तिमी सँधै सुसमाचार फैलिरहोस्।

समर्पण
ज्योति अनिश्चित
2076-12-18

झुटो संसारमा असली तिमी।

सुशिल मृदुभाषी दयालु फरासिली तिमी।
रसरङ्ग जीवनमा भरिदिने हँसिली तिमी।

क्षार र अम्ल जसरी मिलेर लवण बन्दछन्
उसैगरि  जतै मिलिदिने मिजासिली तिमी।

पापपुण्यको लेखामा पुण्य भारी पर्छ होला
धन्य यो झुटो संसारमा एक असली तिमी।

यस्  गजलबाट बोलिदिए मैले हुन्थ्योहुन्थेन
याचनासहित रिक्वेस्ट पठाएँ रसिली तिमी।

समर्पण
ज्योति अनिश्चित
2076-12-17

यता तिमी त्यता उनी।

गाह्रो हुन्छ यहाँ छुट्याउन को प्यारो भो भनि।
यता तिमी त्यता स्वेता अफ्ट्यारो भो भनि।

त्रासमा रहि म कहाँ सत्य बोल्न सक्थे नानी
भन्न कहाँ सकुँला र जीवन अँध्यारो भो भनि।

टहटह जुनझै लाग्छ उनी देखाभेट नभएर नै
टहरो उनकै शितल वाणीको उधारो भो भनि।

राखेर तिमीलाई नै साक्षी प्रेम प्रस्ताव राखौ कि
इच्छा तिमीसँगै जिउनेमर्ने भनुँ सारो भो भनि।

समर्पण
रचना ज्योति अनिश्चित
2076-12-16

थुनछेक हुँदैन मायामा।

स्वेत र अश्वेत रंगभेद हुँदैन मायामा।
वेग अनिश्चित आवेग हुँदैन मायामा।

तारिफ जेजस्तो भएनि प्रेम, समर्पण
भक्ति र सद्भावबाहेक हुँदैन मायामा।

ट्वाक्क मिलेका जोडी कमै भए नि
टलक्क टल्किने लायक हुँदैन मायामा।

राखेर दिल धरौटी एकको दुइ हुनलाई
इश्वरबाट पनि थुनछेक हुँदैन मायामा।

समर्पण
रचना ज्योति अनिश्चित
2076-12-15

तिमी आउँदा खेरी।

स्वर्ग अनुभुति हुन्थ्यो होला तिमी सामु हुँदा खेरी।
वेग्लै आभाष हुन्थ्यो होला तिम्रो हातले छुँदा खेरी।

तारा र जुन मलिन होलान् नभमा तिम्रो अभावमा
भक्कानिदै शीत बनि झर्छ आँशु तिमी रुँदा खेरी।

ट्वाल्ल परि हेर्छन् होला रवि सामुन्ने तिमीलाई पाएर
टरी जाला आँधी-हुरी विपत्ति तिमी आउँदा खेरी।

रातकी रश्मी जुनको तिमी दिनकी उजेली जगको
इरादा साच्चै निश्चल हुन्छ होला तिमीले धुँदा खेरी।

समर्पण
रचनाः ज्योति खतिवडा
2076-12-15

अलौकिक हिरा हौ तिमी।

ऋतुहरुमा हरियाली बसन्त हौ तिमी।
चाह ‌शिखर चुम्ने ज्वलन्त हौ तिमी।

निखारेर मनको दाग सँधैभरि उजेली
रौतेलीझैँ राम्री अनि हिमदन्त हौ तिमी।

लाएर प्रेम मातृप्रति गाएर गुन बाबाको
अलौकिक हिरा नपाइने अन्त हौ तिमी।

समर्पण
रचना ज्योति अनिश्चित।
2076 चैत्र 1

अंगाल्ने मन छ।

लक्षित गरि त्यो मुटुमा, प्रेमको टुकी बाल्ने मन छ।
तार्किक भएर नै मनभित्रको डरलाई फाल्ने मन छ।

न्याउरी झैँ रोयो मन हिजो, चङ्गा भाको छ मन आज
यौटा विश्वास्तम्भ खडा गरि शंकालाई ढाल्ने मन छ।

पापी यो दुनियाँ छ, मलाई तिनै आँखाले नहेर प्रिया
नेत्रमा कुँदिएकी तिमीलाई सहृदयी अंगाल्ने मन छ।

समर्पण
रचना:- ज्योति अनिश्चित
2076-11-27

एकअर्कामा दोषी नजरको।

मिलनका सुनौला झिलमिल तारा थिए सगरको।
अनायासै भइदियो जीवन वालुवासरी वगरको।

देखेको थिएँ मैले लामो यात्रा सँगसँगै हिड्नुपर्ने
बाटो फाट्यो दोबाटोमा लक्ष्य फरक भो सफरको।

तिमी साथमा हुँदा थोरै चिने , नहुँदा अझ बढि
स्वप्नदोषझैँ स्खलित भयो, तिलाञ्जली रहरको।

सम्बन्धमा फाटो आयो, लाल्छनाहरु लागे होलान्
खेद छैन अब कत्ति, बेखबर थिएँ आफ्नै खबरको।

मेरो के दोष थियो ?  तिमीमा के कमि भयो ?
समिक्षा अब गर्दिन, एकअर्कामा दोषी नजरको।

ज्योति अनिश्चित
2076-11-21

अप्रेषित प्रेमपत्र।

शिखरतिर लम्किएका तिम्रा हरेक पथहरु।
खातिर पाउनु उदारता र निष्ठाका पदकहरु।

अचेल म मौन बसि हेर्छु अप्रेषित प्रेमपत्र
धिरजकी प्रतिमुर्तीलाई कोरिएका खतहरु।

काहाँबाट उठ्ठान गरूँ गुम्सिएका भावना म
रिक्त रह्यो अभावमा सुवाश र मधुरसहरु।

समर्पण
ज्योति अनिश्चित
2076-11-16

प्रभातमा उसको।

विश्वको तुला हलुको हुन्छ साथमा उसको।
स्वर्णिम पलानुभुती हुन्छ आभाषमा उसको।

क्या मिलनसार, मायालु व्याक्तित्व छ यिनको
सेरोफेरोमा हुँदा हर्षित हुन्छु खासमा उसको।

न कहिल्यै द्वेष राख्छन् न कहिल्यै रिसाउँछन्
पौरखी छन् सायद खुसी छन् ललाटमा उसको।

डेग दृढ भइहोस् सत्कर्ममा, शुभकामना छ मेरो
लक्ष्य पुर्ण भएको सुन्न पाउँ हर प्रभातमा उसको।


समर्पण
रचना ज्योति अनिश्चित।
2076-11-14

महफिल भने थिएन।

निष्ठुरीलाई भुलाउन हजुर मुस्किल थिएन।
दिन्थे तिमीलाई तर आँफैसँग दिल थिएन।

निर्मोहीले छियाछिया पारी छुरा रोपेर गई
मुटुभित्र पोलेपनि आँखा टिलपिल थिएन।

आकृति आँखैमा सिमित, म बन्द कोठाभित्र
दुनियाँ दुर भयो सिवाय याद धुमिल थिएन।

मेरा लागि पहिले ताली र वाहवाह सुनिन्थ्यो
अहिले एक्लै गाएछु त्यहाँ महफिल थिएन।

ज्योति अनिश्चित
कनपा 1
2076-11-11

हाम्रो संस्कार हो।

हर कामको लागि घुस दिने, फोहोरी हाम्रो संस्कार हो।
बाआमाको गुण सर्छ नि! छोराछोरी हाम्रो संस्कार हो।

बाको गोजीको पैसा हुँदै परीक्षामा चिट पनि  सारेको हो
दुवो र फुल त द्रिष्टान्त हुन् हजुर, चोरी हाम्रो संस्कार हो।

मान्छे आफु प्रगति गर्दैन अरुको सफलताको डाह गर्छ
आङ्गैको भैसी लुकाई, खोज्नु जोहोरी हाम्रो संस्कार हो।

तिमी सत्तामा छौ वा सत्ताधारीका नातेदार हौ भने निर्भय
आसेपासेको भरमा गरे हुन्छ, मनपोरी हाम्रो संस्कार हो।

रचना ज्योति अनिश्चित।
2076-11-10

नामेट नाम कुँदिएछ।

मुगाको माला, सुनको शिरबन्दी चाहिन्न भन्छिन्।
नामेट नाम कुँदिएछ, चोखो माया पाइन्न भन्छिन्।

दलिन मेरो उज्यालो भएको छ उनको आगमनले
हासो आँशु हो जीवन, झुटो वाचा खाइन्न भन्छिन्।

लहरिने केशराशी, हिमाल बिर्साउने दन्तलहर छ
प्रेम आँफै हुन्छ रे,  माया लाउन धाइन्न भन्छिन्।

समर्पण
रचना ज्योति अनिश्चित।
2076-11-07

त्यो बेला।

जब भरोषा रहेन तिमीमा त्यो बेला।
लाग्छ बस्याभए परिधीमा त्यो बेला।

म आँफैमा यति धेरै टुट्ने थिइन होला
तिमी नभैदेकोभए छातीमा त्यो बेला।

लाग्थ्यो संसारमा तिमी उस्तै प्रेम गर्छौ
म जस्तै थिए गल्लीगल्लीमा त्यो बेला।

प्रेमको पहिलो अनुभव तिमी जो थियौ
थिएन कोहि अरु जीन्दगीमा त्यो बेला।

सायद कैद थियौ मुटुमा कैदमुक्त गर्दिएँ
मनमा बस्थ्यौ अनि परेलीमा त्यो बेला।

चोखो प्रेम थियौ र पो बिर्सन गाह्रो भयो
सम्झन्छु आउँथ्यौ हर सपनीमा त्यो बेला।

एउटा भुल गरेछु तिम्रो विकल्प खोजिन
विछोड भनिथ्यो होला लेखनीमा त्यो बेला।

समर्पण
रचना ज्योति अनिश्चित।
2076-11-07

समर्पण मेरो भो।

जिउने अनि मर्ने तिमीसँगै प्रण भो मेरो।
नियालेर हेर आफ्नै नयन दर्पण भो मेरो।

तारा जुन पनि फिका लाग्छ सगर सारामा
उषाकिरण तिमीः जीवन समर्पण भो मेरो।

प्रेमभाव फैलिरहोस् नरहोस् घृणा भावहरु
ति रसरङ्गलाई समेटी गजल अर्पण भो मेरो।

समर्पण
रचना ज्योति अनिश्चित।
2076-11-06

क्षमायाचना ।

गिरफ्तारी भो आफ्नै वोलीवाणको।
तारिफ्दारी भो हत्केलाको प्राणको।

सुसाएर वग्यो पवन के सन्देश ल्यायो?
बेखबर भएँ हृदयमा रोपिएको काँडाको

दिलाइदेउ प्यारी जिनु मनको स्वच्छता
नरहोस् तिक्तता विन्ति ज्योति खतिवडाको।

समर्पण
ज्योति अनिश्चित
2076 -11-4

आँफै बेहोशी भएँ ।

इश्वर भन् त उनलाई बनाउन कति मिहेनत पर्यो?
साच्चै सर्वगुण सम्पन्न इशुलाई हेरिरहने लत पर्यो।

उमेर सायद पाँचैको अन्तर भएनि परिपक्क उनी
प्रेमभाव पलायो मनमा बोलिरहने बानी फगत पर्यो।

ति नयनहरुमा यस्तो एउटा नशा छ कि लठ्ठिरहने
आँफै बेहोशी भएँ भोक, प्यास, निन्द्रा जफत पर्यो।

समर्पण
ज्योति अनिश्चित
2076 -10-15

तिमी भैदिए।

बहार आउने थियो जिवनमा तिमी भैदिए।
न्यानो माया र प्रेमभाव तनमा तिमी भैदिए।

दलिन मेरो कति उज्यालो हुने थियो होला ?
नाच्दा छमछम गृयस्ती धुनमा तिमी भैदिए।

वास्ना चल्थ्यो होला मगमगाएर घरआँगनमा
ग्लानी सायद हुने थिएन मनमा तिमी भैदिए।

लेकमा फुलेकी चमेली तिमी म बगरको ढुङ्गा
अनिश्चितता बढ्छ झन् बेचैनमा तिमी भैदिए।

समर्पण
ज्योति अनिश्चित
२०७६ -१०-१४
दिवा २:३० 

भुगर्भशास्त्रीको नजरमा ...

चट्टानमा कुँदिएको छु, पहिले म प्रगाढ थिएँ।
भुगर्भशास्त्री भन्छन् यावत प्राचिन प्रमाण थिएँ।

मेरा बङ्गारा सुरक्षित रहेछ साहारा मरूभुमीमा
क्रेटासियस अवधीमा जंगलको म दहाड थिएँ।

अहिले जे देख्छौ हराभरा र जलामय पृथ्वी
जीवको उत्पति हुनुपूर्व म तातो र उजाड थिएँ।

तिम्रा प्राचिन सभ्यताभन्दा पहिलेकै कुरा हो
तिमी महाप्रलय भन्छौ, मेरालागि चाड थिए।

मनमनै गम्दा हुन् ति कलेटि परेका फाँटहरुले
धुलिनु अघि म पनि भरिलो पुष्ट पहाड थिएँ।

ज्योति अनिश्चित। 

पण्डुलिपीमा मेरो कहानी ।

आजकल मेरो दिल एउटा परिसानीमा हुन्छ।
जस्तै छेद परेको पानीजहाज पानीमा हुन्छ।

सायद छिद्र सानो होला टालटुल पार्न सके
जब सोच बिपरित हुन्छ अनि हैरानीमा हुन्छ।

यि नेत्रपटलमा नामेट कुँदिएको छ आकृति
बन्द नयनले नि देख्छ आँखाको नानीमा हुन्छ।

त्यो कथामा साच्चै कारुणिक भाव झल्किन्थ्यो
जुन उपन्यासको पण्डुलिपी मेरो कहानीमा हुन्छ।

ज्योति अनिश्चित।
2020 जनवरी 19

सुन्दर आकुरा तिमी।

जगतमा एउटा सुन्दर आकुरा तिमी।
मुलायम हिमकपासको टाकुरा तिमी।

नारी गुण गंगासरी, प्रकृतिझैँ मनोरम
अनमोल मोती रत्नजडित चुरा तिमी।

धिमा हुन् तिम्रा शत्रु क्षय भए बाधाहरु
कार्य सिद्द हुन् यहि कामना पुरा तिमी।

रिक्त यो मुटुभित्र रित्तिएछन् चाह पनि
अठोटहरु पुर्ण हुन् रहन्नन् अधुरा तिमी।

ज्योति खतिवडा अनिश्चित।
२०७६-०९-२७