हेरी बिर्सिदिएँ ।

नक्षत्रमा लाखौं तारा जुनलाई हेरी बिर्सिदिएँ ।
मेरा अतितका प्रेमकथा उनलाई हेरी बिर्सिदिएँ ।

आलाप र शब्द खड्किरह्यो तैपनि सुनिरहेँ
संगीत बेजोड थियो ; धुनलाई हेरी बिर्सिदिएँ ।

दुस्मनहरु भन्दा पनि आफन्तबाटै रिस उठ्छ
अनि आफै सम्झाउछु खुनलाई हेरी बिर्सिदिएँ ।

सिलस्वभाव र लवज बडो खास लाग्छ मलाई
चाहिन्न सृङ्गार अनि सुनलाई हेरी बिर्सिदिएँ ।

सयौ बार नराम्रो होस अन्तिममा ऊ झुक्छ भने
प्रायस्चित हो ठुलो कुरा गुनलाई हेरी बिर्सिदिएँ ।

वुवा आमालाई सुनाइदिनु ।

वुवा आमालाई मेरो प्रणाम सुनाइदिनु ।
सोध्नुभएछ भने मेरो नाम सुनाइदिनु ।

घर जाँदै छौ प्यारी शुभयात्रा तिमीलाई
यात्रा सफल रहोस आराम सुनाइदिनु ।

सँगै जान मन थियो सानु घुमेर आउथें
व्यस्त छु म सोधपत्र  काम सुनाइदिनु ।

ठिकै छ छोरी घर कहाँ भन्नु भो भने
झापा सुरुङ्गा हो भनि गाम सुनाइदिनु ।

पहिलो तिमी हैनौ

पहिलो तिमी हैनौ अन्तिम प्रीतमा तिमी हुन्छौ ।
तिमी अघी म पछी लगन रीतमा तिमी हुन्छौ ।

म हारमा पनि रमाउँला सानु यदी मैले हार्दा
मिल्छ भने तिम्रो खुशी अनि जीतमा तिमी हुन्छौ ।

अब लाग्छ आँखा बन्द गरी तिम्रो भर पर्न सक्छु
तिमी मेरो आत्मा हौ मेरो हितमा तिमी हुन्छौ ।

जानी नजानी दुइ चार शब्द कोरेँ भने विजया
प्रत्यक हरफ पङ्ती गजल गीतमा तिमी हुन्छौ ।

अवश्य छ ।

छ मनभित्र केहि खास त अवश्य छ ।
मुहार चम्काउने प्रकाश त अवश्य छ ।

कहिले यती हलुङ्गो भइदिन्छ कि मन
लाग्छ भित्र मुलायम कपास त अवश्य छ ।

कसैलाई देख्दा लाग्छ मुटु विनाको झैँ
अलिकती भए नि सन्त्रास त अवश्य छ ।

थोरै पाए बढि खोज्छ,बढि पाए सारा
शुन्यता भित्र पनि आश त अवश्य छ ।

प्रेमिल मनहरुको कुरा सुनेर सोच्दैछु
मनभित्र पनि वतास त अवश्य छ ।

यो मन र मस्तिस्कले चलेको पुर्जा हो
जीवन पनि छ लास त अवश्य छ ।


ज्योति अनिश्चित । 

हुन्न र ?

भुलेर उनलाई तिमीलाई मन पराउनु हुन्न र ?
एउटा नमिठो सपना भनि भुलाउनु हुन्न र ?

देखिन मैले हवेलीको सपना हावामा शैर गर्ने
प्रीतको खातिर तिम्रो समिप आउनु हुन्न र ?

सुनाउन चाहे सुनाएँ मैले माया लाएको कुरा
तिनै अतित सम्झी नयन रुझाउनु हुन्न र ?

म पृथक छु सानु सानो कुरा नि गड्छ मनमा
कहिलेकाँही त्यसै सिरानी भिजाउनु हुन्न र ?

वियोगका गीत कती लेखे कती गाएँ पनि
मिलनको गीत तिम्रोबारे सानु गाउनु हुन्न र ?

तिम्रोबारे जानी सबै मनभित्र राख्न खोजेँ
मन पराएर तिमीलाई माया लाउनु हुन्न र ?

के चाह छ ?

रिपु वा आफ्नोपन के चाह छ ?
प्रतिष्ठा वा पापीधन के चाह छ ?

सबै यस्कै पछी हिँडेको देख्छु
सौन्दर्य वा यौवन के चाह छ ?

मसँग हमेसा हवेली नहुन सक्छ
चौतारी वा सिंहासन के चाह छ ?

तिमी कस्तो माया चाहना राख्छौ ?
पुष्ट वदन वा मन  के चाह छ ?

पुर्विय संस्कृती या पश्चिमी संस्कार
कस्तो रहन सहन के चाह छ ?

ज्योति खतिवडा अनिस्चित ।

मन प्रफुल्लित भएछ ।

विस्तारै यो मन तिमीतिर आकर्षित भएछ ।

जसरी हृदयभरि तिम्रो खातिर प्रीत भएछ ।

यावत तथ्य र प्रमाणहरु जुटाइदिन सक्छु

भन्नसक्छु प्रेमको आकुरण तिमीसित भएछ ।

ट्युलिप जस्तै हाँसीराख्ने उद्यानमा फुलेकी

टपक्क टिपुँलाग्ने सानी मन प्रफुल्लित भएछ ।

राम्री लाग्छ र पो प्रेम भयो तिमिसँग विजया

इच्छा मेरो तिमीसँगै जिउनेमर्ने निहित भएछ ।

उनको सामिपमा ।

चन्द्रमाको सितलता मिल्यो उनको सामिपमा ।
न्यानो माया अनि साथ छरियो मधुरो दिपमा ।

दाखिला म गर्न सकुँला जुन र तारालाई पनि
ढुङ्गाले पनि सायद बोल्ला मन्दिर मस्जिदमा ।

गासेर यो नाता प्रेमको आत्मियता दृढ होस्
नारी उनी सर्वगुण सम्पन्न अनेकौ सिपमा ।

आउँला सानु ।

नयनपोखरीबाट आँशु सुकाएर आउँला सानु ।
तिमी हुन्छ भन समय रुकाएर आउँला सानु ।

माफ गर प्रीयसी मलाई अन्जानमा भुल भए
तिमी सामु पर्दा नजर झुकाएर आउँला सानु ।

तिमीलाई बुझ्न चाहेँ जसरी म प्रस्तुत भएँ
बुझी जान्न दिए छाती फुकाएर आउँला सानु ।

तिमीलाई माया गर्छु श्रद्धा गर्छु बिस्वाश गर्छु
त्यसैले त गल्तीहरु लुकाएर आउँला सानु ।

तिम्रो मेरो बुझाइ फरक पनि त हुन सक्छ
त्यस्तै परे सत्यतालाई चुकाएर आउँला सानु ।

ज्योति अनिस्चित
समर्पण 

तिमीसँग ?

कसरी यति छिटै प्रेम भयो तिमीसँग ?
रुकाएर धड्कन कता गयो तिमीसँग ?

नारी तिमी फुलजस्ती कोमल र पवित्र
धिरजकी प्रतिमुर्ती धैर्य रह्यो तिमीसँग ।

तारा जून फिका लाग्छ सगर सारामा
लजाएर पवन साथै बहयो तिमीसँग ।

रचना - ज्योति अनिश्चित । 

पाइयोस् सानु ।

हेरेर तिमीलाई समिपमा छुन पाइयोस् सानु ।
तिमी रोएको पल तिमिसँगै रुन पाइयोस् सानु ।

जिन्दगिको कुनै मोडमा मन दियेँ भने मेरो,
म मुटु अनि तिमी धड्कन हुन पाइयोस् सानु ।

लाग्छ तिमी आफै हौ पर्यायवाची सालिनताको
मागे यदि वर रश्मी भने जुन पाइयोस् सानु ।

तिमिसङ प्रेम भयो आत्मिय लाग्यौ  र पो
तिम्रो सिउँदो सजाउने गुन पाइयोस् सानु ।

थाहा छैन हाम्रो मिलन सम्भव होला नहोला

साथै नभए फेरि जन्म पुन: पाइयोस् सानु ।

गर्दै भन्दै गारो हुन्छ, तिक्तता आउन सक्छ
प्रस्ट्याएर मनको मैलो धुन पाइयोस् सानु ।

समर्पण
रचना ज्योति अनिश्चित ।

आँखाहरु ओछ्याइदिएँ

आँखाहरु ओछ्याइदिएँ तिमी हिड्ने बाटोभरी ।
बृक्ष वर सम्झनाको आबु लगाइदिएँ कसोगरी ।

तिक्तता कहिल्यै नआओस् यो हाम्रो सम्बन्धमा
पौडी आएँ आस्थाहरु छिचोलेर नयनपोखरी ।

डेग दृढ होस् दाजु बहिनीको माया भरोषाले
लहरी फैलिरहोस् बाटिकामा सधैभरी सरोबरी ।

समर्पण
रचना - ज्योति अनिश्चित । 

अम्बु रातो सारीमा

कती राम्री देखिएकी अम्बु रातो सारीमा
फुलेछ रातै मुस्कान ओठको फुलबारीमा ।

सानो वदन अनि ठुलो मनको धनी तिमी
कस्ती हुन्छौ होली तिमी वेहुली सृङ्गारीमा ।

जुनै पो हो कि मुहार शितलताको प्रतिक
लाग्छ केहि क्षण बसौ त्यसकै छहारीमा ।

थाहा भएन मलाई, के मोह लाग्यो खै ?
तिमी नै तिमी मात्र देख्छु म वारीपारीमा ।

तिमी अम्बे तिमी देवी लक्ष्मी र पार्वती
सायद अवतार नै हौ कि तिमी नारीमा ।

समर्पण -
रचना - ज्योति अनिश्चित ।