गुराँसको लाली छुट्यो, देखेँ तिम्रो अधरमा ।
न्यानो मायाको सागर, पाएँ तिम्रो नजरमा ।
न्यानो मायाको सागर, पाएँ तिम्रो नजरमा ।
जसलाई नि मोहित पार्ने ती निस्चल नयन
नम्र स्वभाव बनाइ राख्नु तिमी हरेक प्रहरमा ।
भ्रम हुन्छसक्छ कहिले- देखेको नि झुटो हुन्छ
टड्कारो हुन्छ झुट पनि झुटो तिम्रो शहरमा ।
राम्री त त्यसै छौ , सोच पनि उच्च राख्नु
ईश्वरको सधै बास होस् लच्छिनको त्यो घरमा ।
समर्पण
२०७९-०९-२६
No comments:
Post a Comment