मिलनका उज्याला थिए लाख आश
निभेको दियोझै हरायो प्रकाश ।
अविश्वास पाएँ नि तिम्रो मुटुमा
मैले रुवाएँ कि गडाएँ कि भासमा ? ?
बटुलेर सपना म बाँचिरहन्छु
त्यो आशु सहस्र अनि उच्छ्वास ।
ति सारा सुनौला विपना तिमीलाई
मिलनका उज्याला थिए लाख आश ।।
~स्व. दाजु पोषण कुमार गौतम(२०४६-२०६४)
निभेको दियोझै हरायो प्रकाश ।
अविश्वास पाएँ नि तिम्रो मुटुमा
मैले रुवाएँ कि गडाएँ कि भासमा ? ?
बटुलेर सपना म बाँचिरहन्छु
त्यो आशु सहस्र अनि उच्छ्वास ।
ति सारा सुनौला विपना तिमीलाई
मिलनका उज्याला थिए लाख आश ।।
~स्व. दाजु पोषण कुमार गौतम(२०४६-२०६४)
No comments:
Post a Comment